YOK..!

Şu sıralar sessiz kalma hakkımı kullanıyorum...

Sorularım yok..!

Cevaplarım yok..!

Düşüncelerim yok..!

Söyleyecek sözüm yok..!

Aslında bende,beni anlatacak sözcükler yok..!

Nasıl Anlatsam?

Sevgili,bazen bir müzik çalarda bazen bir filmde bazense bir kitaptadır;onu içinde yaşatabildiğin sürece.Her şey onun için yapılır sanki;o müzikler,o filmler ve okunan onca kitap onun içindir,onu yaşamak ve yaşatmak için.Ve izlediğimiz filmler dinlediğimiz filmler hep onu anlatır sanki,sanki o sözleri Candan senin ağzından yazmış,sanki senarist o filmi seni gözlemleyip yazmıştır..İşte böyle de benciliz aslında,belki de paranoyak..

Ama kendini kandırmak mı neyse artık bu bize haz verir ve ondan vazgeçimi imkansızlaştırır...Ama dostlarım bana sorarsanız insan kendini mutlu eden şeylerin peşinden sonuna kadar gitmeli,anı yaşamalı..Platonikse platonik,kurmacaysa kurmaca,paranoyaksak paranoyayız yahu!

Mutluyuz ya sen ona bak !

Olmadı değil mi,beyninizdekilere ortak olamadım;onları olduğu gibi anlatamadım(!) Haklısınız anlatamam ki...

Veda Ed-ebilmek..

"Ben Yine Salağı Oynayacağım"

Duracağım burada,gidişini seyrediceğim

Kıpırtısız sakin gibi görüneceğim

Kavgasız olacak,fıtınasız olacak

"Saçç..masapan" olacak

Organlarım birbirine vuracak

Arkandan sessiz bakacağım

Ben yine salağı oynayacağım

'OKAN BAYÜLGEN'

Sanırım "veda etme" konusunda yeteneksizim belki de fazla çabalamadım ancak Okan Bayülgen'in bu sözlerden sonra kelimelerim bütünleşip de daha iyisini yapamaz,sanmam...her şey ortada(.)NOKTA(!)

Zamanın Katili Yok Mu?

Her şeyin katilidir zaman ama geçmişi yaşatabilcek bizleriz.Anıların sahibi,onları canlandırabileck olanlardır.Gelecek günleri sindirip anmaya hazırlarız kendimizi,aslında ne kadar güzel şeyler yaşamışız ve nice güzel şeyler yaşayacağız...Yaşarken farkında olmuyor insan;hani insan bir şeyin değerini kaybedince anlar ya işte bu da o misal.."Keşke o zamana geri dönebilsem" dediğimiz geçmişe özlem duyduğumuz o anlar aslında doyasıya yaşanılması gereken ve ilerde de hasretini çekeceğimiz zamanlardır..(!)

Kabullendim

İnsanın kendini tanıması ve tanıdıkça daha çok sevmesi ne gariptir.Uzun,sıkıcı ve zorlu bir süreçtir.Bazen üzücü ama yılmadan sabırlı...Bunu hallettiğinde tecrübelisindir ve onca şey "yaşanmış ve bitmiştir".Artık senden sonrakiler vardır ve sen onların en doğruya ulaşabilmesi için elinden geleni yapmaya hazırsındır ancak bir-iki derken sen de reddedilirsin tıpkı gençken yaptığın gibi.